Σε παλιότερη ανάρτηση (9 Ιανουαρίου) έγραφα:
Δεν ανήκω στο 35% που δεν ψήφισε για το Συμβούλιο. Δεν είμαι καν ένας από τους 21 που ψήφισαν λευκό. Εγώ ψήφισα συγκεκριμένους συναδέλφους που εκτός από έναν σήμερα είναι μέλη του Συμβουλίου. Είμαι εξαιρετικά δυσαρεστημένος από αυτούς που ψήφισα, για τον τρόπο που πολιτεύονται, για την αδιαφάνεια και τη μυστικοπάθεια. Πιστεύω δεν είμαι ο μόνος δυσαρεστημένος.
Τη δυσαρέσκεια διαδέχθηκε η πλήρης απογοήτευση και τώρα, μετά την προχθεσινή του ανακοίνωση, αισθάνομαι την ανάγκη να διαχωρίσω πλήρως τη θέση μου από το Συμβούλιο. Ένα Συμβούλιο που απέδειξε πως δεν έχει καμιά σχέση με το ΕΜΠ.
Όλες οι λιγοστές ανακοινώσεις του Συμβουλίου, που είναι και το μόνο ορατό “έργο” του, είναι κατώτερες των περιστάσεων. Στην τελευταία του, που στην πραγματικότητα είναι επιστολή προς τον Υπουργό (Παιδείας κι Θρησκευμάτων υποθέτω, παρόλο που η ίδια η επιστολή δεν το γράφει), το Συμβούλιο παραπονιέται που η απόφαση για διαθεσιμότητα:
“εξαιρεί διοικητικούς του κλάδου των μηχανικών”
Όποιος πει ότι αυτό το κάνει το Συμβούλιο για να περιορίσει τις απώλειες σε άλλα στελέχη, αφού μάλιστα αμέσως παρακάτω γράφει:
“με συνέπεια να οδηγείται σε απομάκρυνση τουλάχιστον το 70% των υπολοίπων στελεχών που εξασφαλίζουν τη λειτουργία των διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών του ΕΜΠ”
μάλλον θα υποτιμήσει τη λογική, τη δικιά μας αλλά και άλλων. Χωρίς να πιστεύω ότι ο Υπουργός και το επιτελείο του είναι φωστήρες, θα διαφωνούσα να τους αποδώσουμε νηπιακή νοημοσύνη. Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι θα καταλάβουν το υπονοούμενο του Συμβουλίου που τους παρέχει το άλλοθι, αν δεν τους προτρέπει, να απομακρύνουν από το ΕΜΠ και τους μηχανικούς υπαλλήλους.
Φυσικά κρίνοντας απ’ την ως τώρα διαγωγή τους, δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι παραπάνω απ’ τα εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου. Στο κάτω κάτω, ούτε τους ψηφίσαμε, ούτε και οι ίδιοι έχουν προσπαθήσει να ενσωματωθούν στο ΕΜΠ (ο Πρόεδρος στα έγγραφά του δεν παραλείπει να μας θυμίζει ότι είναι Καθηγητής ΜΙΤ—κάτι που εμένα μου φέρνει στο μυαλό, χωρίς να ξέρω γιατί, αυτούς που μοίραζαν καθρεφτάκια σε ιθαγενείς).
Όμως θα περίμενα απ’ τα εσωτερικά μέλη κάτι παραπάνω. Θα περίμενα να γνωρίζουν την ουσιώδη προσφορά στο ερευνητικό και εκπαιδευτικό έργο των “διοικητικών του κλάδου των μηχανικών”. Αυτή τη φορά δεν δέχομαι δικαιολογίες του τύπου “ναι αλλά εγώ διαφώνησα” κτλ. από εσωτερικά μέλη. Αν διαφωνούν ας ζητήσουν να καταγραφεί και να δημοσιοποιηθεί η διαφωνία τους ή ας παραιτηθούν.
Σε ότι με αναφορά, ανακαλώ όλες τις ψήφους μου σε εσωτερικά μέλη, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της Σχολής μου, Δημήτρη Τσαμπούλα και Κίμωνα Χατζημπίρου.
Θα μου πείτε δεν προβλέπεται διαδικασία ανάκλησης ψήφου. Σωστά, δεν προβλέπεται σε πλαίσιο νομικό. Όμως η ανάκλησή μου γίνεται σε πλαίσιο ηθικό και συμβολικό.
Δημήτρης Κουτσογιάννης
ΥΓ. για τον Δημήτρη Τσαμπούλα: Χρόνια μας Πολλά και εύχομαι ο Μεγαλομάρτυρας να ενθαρρύνει και μας—πρώτα να δούμε τα πράγματα καλύτερα, π.χ. ότι ο Λυαίος δεν είναι αήττητος.
Δημήτρη, κατ αρχήν χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!
Ας δεχτούμε ότι “δεν περισσεύει κανείς στο ΕΜΠ”.
Αν όμως έχουμε την πραγματικότητα – όπως διατυπώνεται από την Τρόικα/ Υπουργείο Παιδείας – ότι περισσεύουν Χ (ένας αριθμός).
Θέλεις να μου πεις ποια είναι ακριβώς τα “παιδιά ενός κατώτερου θεού” που θα επωμιστούν όλες τις συνέπειες;
Γιατί όπως λέει και το παλιό ανέκδοτο – σε μια βάρκα είναι ένας καθηγητής Πανεπιστημίου , ένας διαπρεπής ιατρός κι ένας πολιτικός. Όταν πιάνει φορτούνα, ακολουθούν όλοι … τις εντολές του βαρκάρη.
Όλοι έχουν αξία, όλοι έχουν σημασία, όλοι έχουν υποχρεώσεις και δικαιώματα.
Φιλικά,
Πάρις Παντουβάκης
Πάρι, μακάρι να υπήρχε βαρκάρης…
Το “πάρτε αυτούς και αφήστε άλλους” δεν είναι λογική βαρκάρη. Είναι για μικρά παιδιά.
Και ποιος μίλησε για “παιδιά κατώτερου θεού”; Αστειεύεσαι;
ΥΓ Ευχαριστώ για τα Χρόνια Πολλά.
Ξεκινώντας να διευκρινίσω ότι η μη παρουσία των συνδικαλιστικών οργάνων των εργαζομένων στην «εις βάθος συζήτηση» του ΣΙ με τον Πρύτανη, τους δύο Αντιπρυτάνεις και τους Κοσμήτορες ήταν απόφαση της ΓΣ, που θέλησε η συνάντηση αυτή να πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του ΕΜΠ και να είναι ανοιχτή στο κοινό. Αν η πρόταση της συνέλευσης είχε γίνει αποδεκτή, θα είχαμε κάνει ένα μικρό αλλά ουσιαστικό βήμα προς τον εκδημοκρατισμό των διαδικασιών λήψης αποφάσεων στο Πολυτεχνείο.
Δεν μπαίνω στην ουσία του θέματος, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς τους συναδέλφους εκείνους που θίγονται άμεσα από την ΚΥΑ. Και ειδικά αυτούς που δεν υπέκυψαν στον άθλιο εκβιασμό της ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Τέτοια υποδείγματα έχουμε ανάγκη. Γιατί από ψελλίσματα του στυλ «… όμως έχουμε την πραγματικότητα … όπως διατυπώνεται από την Τρόικα … ότι περισσεύουν Χ» μπουχτίσαμε.
Λυπάμαι, αλλά δεν δέχομαι καμία πραγματικότητα που μου έχει επιβληθεί και έχω κάθε δικαίωμα να την πολεμήσω. Και προφανώς αρνούμαι να υπερασπιστώ το «σπίτι» μου (ήτοι τον κλάδο Μηχανικών), μόνο και μόνο για να μεταφέρω το πρόβλημα στον διπλανό μου. Α, να θυμίσω ακόμα ότι ο αριθμός Χ δεν είναι νούμερο – είναι συν-άνθρωποι. Γνώρισα πολλούς από αυτούς το τελευταίο δίμηνο. Και μπορώ να πω ότι πράγματι κανείς δεν περισσεύει. Δεν περισσεύει όχι ως γρανάζι-υπάλληλος ενός μετρίως μέτριου γραφειοκρατικού συστήματος, όπως είναι η διοίκηση του Πολυτεχνείου, αλλά δεν περισσεύει ως ήθος.
Αντίθετα, βλέπω πολλούς να περισσεύουν. Περισσεύουν – αιτιολογημένα ίσως – οι φοβισμένοι. Περισσεύουν – όπως πάντα – οι βολεμένοι. Μα πρώτα απ’ όλα, περισσεύουν οι απάνθρωποι. Από τους τελευταίους προτείνω να ξεκινήσουν οι απολύσεις. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως είναι χρήσιμο να ετοιμάσουμε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα (όπως είναι της μόδας), στην οποία θα καταγράφουμε τους απάνθρωπους. Έτσι και αλλιώς με αυτούς, όσοι μείνουμε, δεν θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε.
Δημήτρη και συνάδελφε Ευστρατιάδη, χαίρομαι ιδιαίτερα που … συμφωνούμε(;).
Μάλιστα, νομίζω ότι συν. Ευστρατιάδης τα διατυπώνει στις πρώτες τρεις παραγράφους του ακόμη καλύτερα.
Για την τέταρτη παράγραφο, που προτείνει τις απολύσεις αυτών κι όχι των άλλων με βάση “ηλεκτρονική ψηφοφορία”, λυπάμαι, όχι μόνο θα διαφωνήσω, αλλά ούτε θα έβαζα το θέμα στη συζήτηση.
Σκωπτικό είναι ό,τι αναφέρεται στην τελευταία παράγραφο…
Ανδρέα, σε ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια, τα οποία προσυπογράφω εν συνόλω (και η σκωπτική παράγραφος δεν βλάπτει).
Διάφορα ηλεκτρονικά μηνύματα που έλαβα με κάνουν να απορώ πώς είναι δυνατόν κάποιοι τη θέση του Συμβουλίου «διώξτε μηχανικούς» να τη θεωρούν ως θέση υπέρ των διοικητικών ή υπέρ του ΕΜΠ. Αν το Συμβούλιο ήθελε να κάνει «αντιπροσφορά» στην κυβέρνηση το μόνο που θα είχε ηθικό δικαίωμα να πει είναι «αντί των διοικητικών διώξτε εμάς, τα εσωτερικά μέλη του Συμβουλίου». Τίποτε άλλο.
Δημητρη πρωτα απ ολα ευχομαι χρονια πολλα!
Δεν μπορω παρα να εκφρασω τη θλιψη μου για την ολη κατασταση, θα μου επιτρεψεις ομως καποια σχολια. Λογω αποστασης και επειδη ειμαι εξω απο το χορο, ενδεχεται να βλεπω τα πραγματα οχι τοσο καλα οπως εσεις που τα ζειτε καθε μερα απο μεσα. Απο την αλλη πλευρα, η αποσταση μπορει σε ορισμενες περιπτωσεις να βοηθαει να δει τα πραγματα καποιος πιο ψυχραιμα και αντικειμενικα. Ποιο απο τα 2 ισχυει στη δικη μου περιπτωση δεν ξερω. Ισως και τα 2.
Βασικα λυπαμαι αλλα δεν συμφωνω με το κεντρικο μηνυμα του αρθρου σου. Αν ειναι ετσι για το ΣΙ, οτι εχει ξεφυγει, το ερωτημα ειναι, κανενας αλλος δεν εχει ξεφυγει; Και στη σημερινη (τραγικη θα ελεγα) κατασταση του ΕΜΠ, το ΣΙ ειναι αραγε το κυριο προβλημα; Η μηπως αραγε μας αρεσει να βρισκουμε ευκολους στοχους και να τους βαραμε, οπως αλλοτε για ολα τα κακα του Παναθηναικου εφταιγε ο Αντωνιαδης; (σημ: ειμαι Ολυμπιακος)
Αποψη μου ειναι οτι το ΣΙ δεν μπορει να κανει και πολλα πραγματα, ετσι οπως ειναι το θεσμικο πλαισιο βασει του οποιου λειτουργει. Για τουλαχιστο τα εξωτερικα μελη του (και ναι, ο Προεδρος του ειναι Καθηγητης στο ΜΙΤ, πως να το κανουμε, μας αρεσει δεν μας αρεσει) οι καταστασεις αυτες ειναι πρωτογνωρες, εκτος παντος πλαισιου ορθολογικης λειτουργιας ενος ευνομουμενου ΑΕΙ, και πολλες φορες εκτος πασης λογικης (βλ. επεισοδιο στο ΕΚΠΑ, μεταξυ αλλων). Τι θα περιμεναμε αραγε να κανουνε; Ισως να λεγανε αυτα που θελανε να πουν πιο νωρις, πιο εμφατικα, η λιγοτερο ευγενικα. Ισως επρεπε να ειχανε μεγαλυτερη επαφη με την πολυτεχνειακη κοινοτητα (σεβαστο μερος της οποιας βεβαια τους εχει βαλει την ταμπελα του μνημονιακου και θεωρει οτι πρεπει να παρουν ποδι και μαλιστα τσιφ). Ισως επρεπε να ειχανε μεγαλυτερο visibility. Ισως, ισως, ισως. Αλλα οτι οι ανθρωποι αυτοι ειναι βαλτοι και εφαρμοζουν ενα εκ των ανω σατανικο σχεδιο να διαλυθει το ΕΜΠ, δεν το πιστευω. Υποθετω οτι θα διαβασες το αρθρο του Προεδρου ΣΙ του ΑΠΘ http://www.auth.gr/council/apopseis.htm (και αυτος βαλτος ειναι;)
Και οταν λεω πιο πανω ‘οι καταστασεις αυτες’, για το ΕΜΠ εννοω οχι μονο τη διαδικασια της διαθεσιμοτητας που ακολουθησε το Υπουργειο, την οποια εγω θεωρω κακη στραβη και αναποδη, αλλα και την επακολουθη αντιδραση να κλεισει το ΕΜΠ επ αοριστο και τα παρεπομενα. Να μην μπορουν οσοι θελουν να πανε στο γραφειο τους να μπουν μεσα, να γινεται face control στην εισοδο, και αλλα διαφορα τετοια. Οσοι πηραν τις σχετικες αποφασεις, ας μας εξηγησουν τωρα οτι ΔΕΝ επαιξαν (αθελα τους προφανως) το παιχνιδι της Κυβερνησης που κατα την αποψη τους εχει σχεδιο να κλεισει τα ΑΕΙ (το οποιο μπορει και να μην ειναι εντελως ψεμα). Η ζημια που εγινε οσο το ΕΜΠ παρεμεινε κλειστο 2 μηνες, δεν μετραει πουθενα; Την εχει αποτιμησει καποιος; Και αν ναι ποιος; Εγω υποψιαζομαι οτι ειναι σημαντικη και ενα μεγαλο μερος της μη αναστρεψιμο.
Απο εδω και περα: τωρα που θα ξανανοιξει το ΕΜΠ (θα ανοιξει αραγε;) τι θα γινει; Εχουν αυτοι που πηραν τις αποφασεις τους τελευταιους μηνες (η αυτοι που δεν μετειχαν και ειναι σε αφασια) καποιο σχεδιο; Η μηπως η κατασταση θα πηγαινει απο το κακο στο χειροτερο;
Η δικη μου συμβουλη, που προφανως μπορει να ειναι και παντελως αχρηστη: Ας ανοιξει το ΕΜΠ και ας γινει μια προσπαθεια να βρεθει ενας ελαχιστος κοινος τοπος ολων των συναδελφων για το τι δει γενεσθαι απο εδω και εμπρος, παρα να μπαινουν συνεχως ταμπελες και (εν πολλοις τεχνητες) διαχωριστικες γραμμες. Καποιοι τοιχοι πρεπει να γκρεμιστουν, εστω και τωρα.
Πολλα ειπα. Ομως τα ειχα πει και παλια, σχεδον 5 χρονια πριν, βλ. ΕΔΩ.
http://psaraftisblogsidekick.blogspot.gr/2013/10/06012009.html
Και λιγο πιο προσφατα, βλ. ΕΔΩ.
http://www.thepsaraftisblog.blogspot.dk/2013/10/blog-post.html
Και παλι χρονια πολλα και συγνωμη εαν κουρασα η εγινα δυσαρεστος.
Χαρίλαε, ευχαριστώ για τις ευχές σου. Εύχομαι να περνάς καλά και να είσαι παραγωγικός εκεί στα ξένα.
Είναι χαρά μου να διαφωνούμε. Εν προκειμένω δεν συμφωνώ ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι το Συμβούλιο ή έστω ότι δεν έχει επιλογές. Να θυμίσω ότι μας έλεγε:
ή επίσης μιλούσε για
και τώρα μας λέει να χάσουμε και αυτούς που υποστηρίζουν τα εργαστήρια.
Σε ότι αφορά στο σχόλιό σου για τον Πρόεδρο, δεν είπα πως είναι ντροπή να έχει όποια δουλειά έχει ο άνθρωπος. Ο καθένας μας φοράει διάφορα καπέλα, όπως πιστεύω και συ και όλοι μας. Εγώ για παράδειγμα έχω κάνει και διαχειριστής της πολυκατοικίας μου, αλλά θεώρησα άκομψο να απευθυνθώ στους φοιτητές και συναδέλφους στο ΕΜΠ ως διαχειριστής πολυκατοικίας ή στους συγκατοίκους μου στην πολυκατοικία ως καθηγητής ΕΜΠ.
Η αμετροέπεια στο ζενίθ της…
Το ίδιο είναι βρε συνάδελφε να είσαι καθηγητής του ΜΙΤ και το ίδιο να είσαι διαχειριστής πολυκατοικίας; Δεν ντρέπεσαι να κάνεις τέτοιους παραλληλισμούς;
Γενικά, όποιος είναι καθηγητής στο ΜΙΤ θα μπορούσε να έχει γίνει καθηγητής στο ΕΜΠ. Δυστυχώς δεν ισχύει το αντίστροφο και πρέπει οι διάφοροι Κουτσογιάννηδες να είναι πιο προσεκτικοί…
Όσο για το ποιος πρέπει να φύγει, πιστεύω ότι πρέπει να ξεκουμπιστούν όσοι “ημέτεροι” προσλήφθηκαν από το παράθυρο με τους νόμους Παυλόπουλου και Βασούλας με ψευδείς μάλιστα βεβαιώσεις. Μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε…
Ωραίο ψευδώνυμο: “Άλλο καθηγητής ΜΙΤ και άλλο διαχειριστής πολυκατοικίας…”
Ευχαριστώ, αγαπητέ κύριε, για το διαφωτιστικό σχόλιο! Τουλάχιστον όσοι είναι να “ξεκουμπιστούν” θα μάθουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ καθηγητή ΜΙΤ και διαχειριστή πολυκατοικίας που ασφαλώς θα τους είναι χρήσιμη για το μέλλον τους.
Αν δεν το καταλάβατε, εμπνεύστηκα το ψευδώνυμο από την άπαράδεκτη παραβολή σας, την οποία παραθέτω:
“Εγώ για παράδειγμα έχω κάνει και διαχειριστής της πολυκατοικίας μου, αλλά θεώρησα άκομψο να απευθυνθώ στους φοιτητές και συναδέλφους στο ΕΜΠ ως διαχειριστής πολυκατοικίας ή στους συγκατοίκους μου στην πολυκατοικία ως καθηγητής ΕΜΠ.”
Το ύφος σας δείχνει αδικαιολόγητη εκ μέρους σας έπαρση, ενώ δεν παίρνετε θέση για τους εκ του παραθύρου διορισμούς “ημετέρων”, συγγενών και φίλων και επιμένετε ότι ο παραλληλισμός της ιδιότητος του διαχειριστού πολυκατοικίας με αυτήν του καθηγητού ΜΙΤ είναι λογικά και δεοντολογικά ορθός. Λυπάμαι.
Αγαπητέ κύριε, “Άλλο καθηγητής ΜΙΤ και άλλο διαχειριστής πολυκατοικίας…”, το ψευδώνυμό σας δεν παύει να είναι ψευδώνυμο. Αν σας ενέπνευσα, χαίρομαι, αλλά θα χαιρόμουν περισσότερο αν σας ενέπνεα την επωνυμία.
Αν ξέρετε κάτι για εκ παραθύρου διορισμούς, παρακαλώ πολύ να πάτε στα αρμόδια όργανα της πολιτείας και της δικαιοσύνης να τα καταγγείλετε.
Το να παραμένει κανείς ευπρεπής εν τη ανωνυμία, είναι σημαντικότερη αρετή από το να είναι επωνύμως προπετής.
Δεν είναι δική μου δουλειά να καταγγέλω τις ανομίες κάποιων μελών ΔΕΠ του ΕΜΠ ή άλλων Πανεπιστημίων, μου αρκεί όμως ότι τις γνωρίζω με μεγάλη ακρίβεια και πολλές λεπτομέρειες, όπως και η πλειοψηφία των παροικούντων την Ιερουσαλήμ.
Η λαϊκίστικη νοοτροπία σας (“ανακαλώ τις ψήφους μου”, “κανεις δεν περισσεύει”, “μοίραζαν καθρεφτάκια σε ιθαγενείς” κ.λπ.) δικαιολογείται εκ του γεγονότος ότι είσαστε in breeder του ΕΜΠ, διατηρώντας μια εγγενή εχθρότητα προς τους διδάκτορες, ερευνητές και καθηγητές ξένων πανεπιστημίων, οι οποίοι έχουν δει και κάτι περισσότερο από το μίζερο περιβάλλον των ελληνικών ΑΕΙ…
Κύριε “Άλλο καθηγητής ΜΙΤ και άλλο διαχειριστής πολυκατοικίας…”, ελπίζω να βρεθεί κάποιος άλλος ανώνυμος να σας απαντήσει, για να υπάρχει και ισοτιμία.
Τώρα που σας φταίει το Συμβούλιο (ΣΙ), κ. Κουτσογιάννη, θυμήθηκα τις βιβλιομετρικές σας αξιολογήσεις των μελών του που δεν σας ικανοποιούσαν (h-index κλπ). Και σκέφτηκα τότε και ξανασκέφτομαι τώρα την μονομερή προτίμηση σας στο ΣΙ. Τόσο μονομερή που δεν σκεφτήκατε να τις συγκρίνετε με αυτές του προηγούμενου πρύτανη και ομοτέχνου σας. Σε αυτές, κ. Κουτσογιάννη, πώς και δεν αναφερθήκατε ποτέ; Δεν σας ευαισθητοποιεί η μοναδική σε παγκόσμιο επίπεδο βιβλιομετρική ένδεια ενός πρύτανη του ΕΜΠ;
Αυτό ως μια μικρή συνεισφορά στην τεκμηρίωση της αντικειμενικότητας της ανάλυσης σας…
Κύριε “To ΣΙ σε μάρανε”, θλίβομαι να βλέπω επιθέσεις ανώνυμες και μάλιστα σε πρόσωπα εκτός δράματος. Τις επιθέσεις μου τις κάνω επώνυμα.
Αφήστε τη θλίψη και τα δράματα κ. Κουτσογιάννη. Το a la cart της ευαισθησίας σας είναι το θέμα.
Παρεμπιπτόντως, σοβαρολογείτε ότι ο περί ου είναι εκτός δράματος διαθεσιμότητας-κινητικότητας ;!;!
Σε προηγούμενο σχόλιό μου, ανέφερα ότι δεν θα μπορούμε να συνυπάρξουμε με τους απάνθρωπους. Δηλώνω ότι με τον χυδαίο τύπο που πίσω από την ανωνυμία του ζητά να ξεκουμπιστούν (!) όσοι προσλήφθηκαν κτλ., αρνούμαι να συνυπάρξω σε αυτόν τον χώρο. Επίσης να ενημερώσω ότι τουλάχιστον οι “in breeder” το πονάνε το ρημάδι το Πολυτεχνείο. Σίγουρα περισσότερο από αυτούς που το θεωρούν απλά ως μία ακόμα γραμμή στο βιογραφικό τους.
Ανδρέα, take it easy που λένε και οι αμερικανοbreeders. Άλλωστε στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση και στο ΕΜΠ δεν λείπουν οι φοβισμένοι υποτελείς ξενολάγνοι. Η συνύπαρξη είναι απαραίτητη και με αυτούς–κοινή γαρ η μοίρα όλων μας.
κ. Κουτσογιάννη ως εργαζόμενος ΠΕ μηχανικός στο ΕΜΠ, θα ήθελα να σας πω ότι συμφωνώ 100% με το σχόλιο σας για το ΣΙ. Είναι κρίμα να προσπαθεί ένα όργανο του Ιδρύματος να διασπείρει την διχόνοια μεταξύ των εργαζομένων και να μην συντάσσεται σαφώς υπερ του δίκαιου αγώνα τους.
Επίσης θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
– Ενώ το ΣΙ εκφράζει την απορία του για την εξαίρεση του κλάδου των μηχανικών από την διαδικασία της διαθεσιμότητας, το ίδιο εξαιρεί τους λοιπούς κλάδους των ΠΕ θετικών επιστημών που υπηρετούν στο Ιδρυμα. Πρόκειται για 36 άτομα. Γιατί άραγε?
– Το ΣΙ κατα βάθος συμφωνεί με την μείωση του προσωπικού του Ιδρύματος κατά 399 άτομα λέγοντας στον υπουργό ότι “αν δεν είναι δυνατόν να μειωθεί αυτός ο αριθμός, να εφαρμοστεί αναλογικά η διαθεσιμότητα σε κάθε υπηρεσία”. Πως θα λειτουργήσει το Ιδρυμα με σχεδόν 50% λιγότερους υπαλλήλους (ανεξαρτήτως κλάδου) αναρωτήθηκε κανείς?
Ποιός πιστεύει για παράδειγμα ότι οι φύλακες περισσεύουν? Αλήθεια το ΜΙΤ δεν έχει φύλακες?
Συμφωνώ και εγώ με τις παρατηρήσεις σας κε Παπαντωνόπουλε και ευχαριστώ.