Όταν ήμουν μικρός είχα μεγάλη προσμονή και παρακολουθούσα με ενθουσιασμό τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Με συνέπαιρναν ο ανταγωνισμός, τα ρεκόρ, η προσπάθεια για Citius, Altius, Fortius, και οι καλλίγραμμες κοπέλες (Νάντια Κομανέτσι). Με τον καιρό μου ήρθαν δεύτερες σκέψεις για τους Αγώνες που αλλοίωσαν την ωραία εικόνα που είχα σχηματίσει. Ο ενθουσιασμός που είχα μικρός έχει εν μέρει μεταβληθεί σε σκεπτικισμό.
Από αντίδραση και στον απόηχο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου έκανα μια μικρή έρευνα σχετικά με τις επιτυχίες Ελλήνων αθλητών σε αυτήν τη διοργάνωση διαχρονικά και τη μοιράζομαι μαζί σας. Κατέγραψα τον αριθμό των μεταλλίων που κατέκτησε η Ελλάδα σε όλους του Ολυμπιακούς Αγώνες. Περιορίστηκα στις τρεις πρώτες θέσεις όλων των αθλημάτων γιατί η πλήρης καταγραφή των υπόλοιπων τιμητικών θέσεων δεν ήταν εύκολη. Διαπίστωσα ότι, αν εξαιρέσουμε την ειδική περίπτωση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, υπάρχει μια αιχμή στην καμπύλη κατάκτησης μεταλλίων από Έλληνες αθλητές την περίοδο 1996-2004. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, πριν ή μετά, η Ελλάδα δεν είχε τόσες πολλές επιτυχίες.
Είναι φανερό ότι η αιχμή στην κατάκτηση μεταλλίων της περιόδου αυτής δεν είναι τυχαία και πρέπει να οφείλεται σε ιδιαίτερους λόγους κάποιους από τους οποίους προσπάθησα να συνοψίσω παρακάτω:
- Ενίσχυση τη δεκαετία του 90 με αθλητές που προέρχονταν από άλλες χώρες (Αλβανία κλπ.).
- Μεγαλύτερη υποστήριξη της πολιτείας ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 (κίνητρα, προνόμια, υποδομή, παροχές, κλπ.)
- Η οικονομική κρίση το 2008 και μετά ανάγκασε πρωταθλητές να στρέψουν αλλού το ενδιαφέρον τους
- Υπήρξε μια περίοδος αυξημένης χρήσης αναβολικών κ.ά. απαγορευμένων ουσιών από Έλληνες αθλητές. Η υπόθεση αυτή ενισχύεται από τα εξής: α) Γνωστά κρούσματα χρήσης απαγορευμένων ουσιών από Έλληνες αθλητές εντοπίστηκαν αυτήν την περίοδο και λίγο αργότερα και β) η πλειονότητα των μεταλλίων που κατακτήθηκαν από Έλληνες αθλητές την περίοδο αυτή ήταν σε αγωνίσματα των οποίων οι επιδόσεις κατ’ εξοχήν επηρεάζονται από τη χρήση των ουσιών αυτών.
Πιθανότατα δεν ήταν ένας μόνον ο λόγος που συνηγόρησε σε αυτό το αποτέλεσμα, αλλά συνδυασμός των παραπάνω. Θα σταματήσω εδώ, χωρίς να κάνω κάποιο περαιτέρω σχόλιο. Ίσως γιατί θέλω να διατηρήσω όσο μπορώ την ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων.
Πηγές:
Σχετικά με τη χρήση απαγορευμένων ουσιών, αναβολικά παίρνουν ΟΛΟΙ. Με σωστή χρήση μπορείς να αποφύγεις την ανίχνευση στους προγραμματισμένους ελέγχους και όσον αφορά τους έκτακτους, αυτοί δεν είναι και τόσο “έκτακτοι” για κάποιους. Επίσης τα αναβολικά δεν αυξάνουν μόνο τη δύναμη όπως υπονοεί το άρθρο. Ένα χαπάκι εφεδρίνης (το έντρι ποιντ των αναβολικών) και η αντοχή σου σχεδόν τριπλασιάζεται (βλ. περίπτωση Μαραντόνα). Για τα τρία πρώτα συμφωνώ αλλά τη ρετσινιά των αναβολικών δεν τη δέχομαι με τίποτα.